Of het nu gaat om een rondleiding van één uur, twee uren of zelfs drie uren, de Gidsen 1815 vertellen u honderduit  anekdotes in het “Grote Verhaal”. En wat een leerrijke verhalen!

Onze gepassioneerde gidsen, die allen een officieel vorming hebben genoten, erkend door het Waalse Gewest (Zij wonen trouwens allemaal in de nabijheid van het Slagveld), zullen u op duidelijke en levendige wijze de Veldtocht in België uitleggen. Ze zullen u de gevechten van 16 juni 1815 in Ligny en Vier-Armen laten herbeleven, alsof u er zelf bij was. Tevens zal u het verloop van de Slag bij Waterloo, die zich op zondag 18 juni 1815 voltrok in de velden ten zuiden van Waterloo, nauwkeurig worden beschreven: in een beknopt overzicht van deze bloedige episode in de Europese geschiedenis (12.000 doden en 35.000 gewonden), zal de gids het trompetgeschal en het kanonnengebulder tot leven wekken. U zal u getuige wanen van de aanvallen door de heldhaftige ruiters met getrokken zwaard. Bij de Leeuwenheuvel zal u de bevoorrechte ooggetuige zijn van de aankomst van de Pruisen, die na een dagmars vanuit Waver het slagveld overrompelden en Napoleon Bonaparte het zelfde lot toebedeelden die hij voor zijn tegenstanders in petto had. Vóór uw ogen zal de Keizerlijke Garde terugdeinzen...

Het zal u duidelijk worden waarom Napoleon deze slag verloren heeft en de gevolgen voor België en Europa begrijpen.

Het bezoek aan de diverse sites, zoals het Panorama (een reusachtig cilindervormig schilderij van 120 meter lang bij 12 meter hoog), de Sint-Jansberghoeve (Engels hospitaal), de Hougoumonthoeve, het Wellingtonmuseum (hoofdkwartier van de Hertog van Wellington) of het Laatste Hoofdkwartier van Napoleon, dompelt u onder in het hart van de Slag op 18 juni 1815.

De Slag bij Waterloo betekende het einde van het napoleontische avontuur. Napoleon Bonaparte (45 jaar) werd verslagen door een coalitie van twee geallieerde legers op het terrein: de Geallieerden van Wellington (45 jaar) en het Pruisisch leger van de Beneden-Rijn, geleid door Maarschalk Blücher (72 jaar). De nederlaag van de Franse Keizer luidde in Europa een tijdperk van bijna een eeuw van relatieve stabiliteit in.

Nadat hij het grootste deel van Europa veroverd had, stortte Napoleon zich in twee veldtochten (tegen Spanje en Rusland) die Frankrijk zowel militair als politiek aanzienlijk verzwakten. Na zijn nederlaag in Leipzig trad hij af, werd naar het eiland Elba verbannen en door Koning Lodewijk XVIII vervangen. Hij kwam echter terug op 1 maart 1815, verjoeg de Koning en vestigde zich opnieuw in Parijs. Daarop verenigden zich alle Europese machten (7^e coalitie) om hem voorgoed van de macht te verdrijven. Een leger van 600.000 man zette zich op weg naar Frankrijk. Napoleon was hiervan op de hoogte en besliste om een aanval uit te voeren op het Geallieerde leger (Britten en Hollands-Belgisch) gestationeerd in de Zuidelijke Nederlanden (later België), alsook het Pruisische leger die een aanval op Frankrijk langs het noorden voorbereidden. Dit is de Veldtocht in België die op 14 juni aanving wanneer de Fransen de grens overtrokken en die eindigde op 18 juni in Waterloo.

beschikten de Geallieerden bij aanvang van de strijd over 68.000 man en 156 kanonnen. De Fransen hadden 72.000 man en 252 kanonnen. 32.000 Fransen, onder bevel van Maarschalk Grouchy,  werden in Waver tegen gehouden door een Pruisisch korps, terwijl de drie andere Pruisische korpsen (87.000 man) naar het Slagveld trokken om aan Wellington hulp te bieden.

Deze beruchte veldslag kan in vijf fazen worden onderverdeeld:

11.30u : Een afleidingsmaneuver, geleid door de divisie van Prins Jérôme (broer van Napoleon), tegen de Hougoumonthoeve. Wellington laat zich door Napoleon echter niet misleiden: de verdedigingslinie van de Geallieerden blijft ongewijzigd. Napoleon (die toen de Geallieerden in de tang had kunnen nemen) wordt ongeduldig.

13.30u : Een frontale aanval ten oosten van de steenweg, tussen de hoeve La-Haie-Sainte en de hoeve Papelotte, door het Franse 1^e Korps van maarschalk Drouet d’Erlon. Tegenaanval door de divisie Picton en de Britse zware cavalerie (Somerset en Ponsonby). De grote Franse veldbatterij (80 kanonnen) veroorzaakt zware Britse verliezen. Het Franse 1^e Korps herschikt zich en zet een aanval in tegen de boerderij La-Haie-Sainte.

16.30u : Aanvallen door de Franse cavalerie (zie Panorama), geleid door Maarschalk Ney tegen het rechtse centrum van de Geallieerden (chemin des Vertes Bornes). De Geallieerden bieden weerstand en vormen Carrés (vierkantformatie). Het Franse VI^e Korps (generaal Lobau) en vervolgens de Jonge Garde (Generaal Duhesme) worden door Napoleon naar  Plancenoit gestuurd, dat door de aanstormende Pruisen (IV^e Korps – generaal von Büllow) wordt aangevallen.

18.30u : Verovering van de hoeve La-Haie-Sainte door de Fransen, die er de Geallieerde linie met kanonnen bestoken. Ney vraagt infanterie in versterking, maar Napoleon heeft zijn reserves uitgeput. Wellington bevindt zich in een kritieke situatie.

19.30u : Het Pruisische I^e Korps (generaal von Zieten) komt de linker vleugel van het geallieerde defensie versterken. Nu zet Napoleon de Keizerlijke Garde in om de verdedigingslinie van de Geallieerden te doorbreken. Wellington reageert met de inzet van twee Hollands-Belgische divisies, die zich in afwachting in Eigenbrakel bevinden. Zij drijven de Franse Garde terug. De Pruisen komen massaal op het slagveld aan. Dit betekent de nederlaag voor de Fransen! Het is 21 uur.